Ik ben geen anarchist. Ik hou van orde, structuur en sommige wetten. Maar België is ook de trotse eigenaar van een aantal opmerkelijke wetten. In Merchtem mogen kinderen bijvoorbeeld niet voetballen als er duivenmelkers met hun duiven aan het spelen zijn. Durf je het toch te doen, dan krijg je een GAS-boete. Het klinkt als een scenario uit FC De Kampioenen, maar nee hoor, dit is het echte leven.

Als de deurwaarder voor de deur staat: hij mag niet je laatste koe, varken en 24 kippen afnemen. Het staat in de wet! En mocht hij al je dode voedingswaren hebben afgenomen: bejaarden, andersvaliden, vrouwen en kinderen mogen oogstresten oprapen. Als er nog aardappelen of andere gewassen na de oogst op het veld liggen, mag je ze meenemen. Mannen moeten honger lijden.

En opgelet wanneer je een café bezoekt: alle Belgische cafés mogen niet meer dan 25 procent buitenlandse bieren op de kaart hebben staan. De volgende keer tel ik alle bieren op de kaart, en bel ik de politie bij overtreding. De wet is de wet. Weg met de Irish pubs in België, potverdikke!

Maar sinds 2014 is België het land met de stomste wet aller tijden. Een wet die op federaal niveau werd goedgekeurd, en Ben Weyts kan beloven wat ie wil: hij kan deze wet niet op Vlaams niveau veranderen. Pippo.

Ik citeer de wet:

4 DECEMBER 2013. – Koninklijk besluit tot wijziging van het koninklijk besluit van 10 juli 2006 betreffende het <rijbewijs> voor voertuigen van categorie B en van het koninklijk besluit van 23 maart 1998 betreffende het <rijbewijs>

Bron : MOBILITEIT EN VERVOER
Publicatie : 13-12-2013 nummer : 2013014704 bladzijde : 98607 BEELD
Dossiernummer : 2013-12-04/05
Inwerkingtreding : 03-02-2014

Art. 3. In hetzelfde besluit wordt een artikel 5/1 ingevoegd, luidende :
“Art. 5/1. § 1. Na het verstrijken van de geldigheid van het <voorlopig> <rijbewijs> B, moet de kandidaat de scholing in een rijschool voortzetten en moet hij, om zich aan te bieden voor het praktisch examen, zes uur praktische lessen in een rijschool volgen.
De kandidaat kan echter, overeenkomstig de bepalingen van dit besluit, een nieuw <voorlopig> <rijbewijs> B bekomen indien de geldigheid van het <voorlopig> <rijbewijs> B waarvan hij houder is geweest sinds meer dan drie jaar verstreken is.

 

Serieus, voor iemand die weinig van de wet kent, was het een uitdaging om op de fantastisch handige website van Just.FGOV deze wet terug te vinden.

Eventjes een korte samenvatting van mijn leven met voorlopig rijbewijs. Het theoretisch examen is nooit een probleem geweest. Ik vind multiple choice-vragen zelfs plezant. Maar toen moest ik zelf achter het stuur van een bolide kruipen, en het angstzweet brak me langs alle kanten uit. De spookrijder die aan 90 kilometer per uur op mij afkwam, heeft me ook niet echt geholpen.

Achter het stuur ervaar ik een abnormaal verantwoordelijkheidsgevoel. Het voelt aan als Russische roulette, en ik weet dat het een keer goed fout zal gaan. Ik voel me verantwoordelijk voor mijn eigen leven, maar ook voor het leven van mijn begeleider.

Dus ik stelde autorijden uit. En dat deed ik daarna nog een beetje meer. En opeens was mijn voorlopig rijbewijs vervallen. Dat vond ik toen niet het einde van de wereld: ik maak duchtig gebruik van het openbaar vervoer, ik heb een entourage vol personen die wel een rijbewijs en auto bezitten, en ik haal elke dag mijn tienduizend stappen met mijn lilliputter-benen.

Ik wist dat deze wet in het leven was geroepen, maar ik dacht dat die termijn van drie jaar begon toen je je voorlopig rijbewijs behaalde, niet toen het verviel. Dus op een zonnige dag had ik ontzettend veel zin om de ozonlaag nog meer aan te vallen, en mijn rijbewijs te behalen. Ik belde naar het examencentrum, ik belde naar het stadhuis, ik belde naar de rijschool: sla mij dood, ik moet nog 2 jaar wachten vooraleer ik opnieuw mag beginnen. Of ik moet constant oefenen met de rijschool, want alleen mag ik de baan niet op. Serieus: ik weiger zoveel geld te spenderen aan een rijbewijs.

En nu zit ik hier. Te wachten. Al 2 jaar en 4 maanden. Ik heb de job van mijn leven niet gekregen, omdat ik geen rijbewijs had. Ik kan nooit diep-Wallonië bezoeken, want daar rijdt geen openbaar vervoer. En op de koop toe laat de schoolgaande jeugd mij nooit zitten op de bus, terwijl ik letterlijk twee keer zo oud ben. Geen respect meer voor de ouderen, dat is het.

Nog 8 maanden en ik mag eraan beginnen. Ik ben gemotiveerder dan ooit, want als iemand mij iets durft te verbieden: dan wil ik het des te meer. Ik heb geen spijt van mijn eerste mislukte poging. Toen was ik er niet klaar voor. En als ik iets niet wil doen, dan weiger ik resoluut.

Mijn laatste koe, varken, 24 kippen en ikzelf: wij vinden deze wet absurd. Waarom zou je iemand straffen, omdat ze hun rijbewijs niet binnen een bepaalde termijn hebben behaald? Sommige mensen hebben nu eenmaal meer tijd nodig. Vroeger was ik bang in het verkeer, nu niet meer. Heeft de regering dan liever bange chauffeurs op straat?

Maandag 3 september 2018: dan sta ik aan het theoretisch examencentrum, Noordstraat 3, 8560 Wevelgem. Ironisch genoeg is het onmogelijk om er te geraken met het openbaar vervoer, dus hopelijk wil iemand me brengen. Desnoods ga ik te voet, maar op 3 september behaal ik mijn voorlopig rijbewijs. Beloofd.

PS: vanaf 4 september kan je beste alle wegen in West-Vlaanderen vermijden. Ik word een passief agressieve chauffeur, ik voel het.